دهی از بخش ارکواز شهرستان ایلام، 3هزارگزی باختر قلعه دره، کنار راه مالرو ارکواز به ایلام، کوهستانی، معتدل، سکنه 250 تن، آب از سراب اراکواز، محصول آنجا غلات لبنیات است، شغل اهالی زراعت و گله داری، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ص 169)
دهی از بخش ارکواز شهرستان ایلام، 3هزارگزی باختر قلعه دره، کنار راه مالرو ارکواز به ایلام، کوهستانی، معتدل، سکنه 250 تن، آب از سراب اراکواز، محصول آنجا غلات لبنیات است، شغل اهالی زراعت و گله داری، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5 ص 169)
دهی است از دهستان رومشکان بخش طرهان شهرستان خرم آباد. جلگه ای و معتدل. دارای 120 تن سکنه. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
دهی است از دهستان رومشکان بخش طرهان شهرستان خرم آباد. جلگه ای و معتدل. دارای 120 تن سکنه. شغل اهالی زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
گیتی. جهان. این عالم. (از ناظم الاطباء). کنایه از دنیا. (از آنندراج) : بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم مگر رسیم بگنجی درین خراب آباد. حافظ. من ملک بودم و فردوس برین جایم بود آدم آورد بدین دیر خراب آبادم. حافظ
گیتی. جهان. این عالم. (از ناظم الاطباء). کنایه از دنیا. (از آنندراج) : بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم مگر رسیم بگنجی درین خراب آباد. حافظ. من ملک بودم و فردوس برین جایم بود آدم آورد بدین دیر خراب آبادم. حافظ
دهی از دهستان انار است که در شهرستان رفسنجان و هشتاد وسه هزارگزی شمال باختری رفسنجان و چهارهزارگزی شوسۀ رفسنجان به یزد قرار دارد. جلگه ای سردسیر است و 70 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات و پنبه، شغل اهالی زراعت است و راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
دهی از دهستان انار است که در شهرستان رفسنجان و هشتاد وسه هزارگزی شمال باختری رفسنجان و چهارهزارگزی شوسۀ رفسنجان به یزد قرار دارد. جلگه ای سردسیر است و 70 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آنجا غلات و پنبه، شغل اهالی زراعت است و راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8)
دهی است از دهستان سبزواران بخش مرکزی شهرستان جیرفت، واقع در 47هزارگزی جنوب سبزواران و سر راه فرعی سبزواران به گلاشکرد، با 188 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
دهی است از دهستان سبزواران بخش مرکزی شهرستان جیرفت، واقع در 47هزارگزی جنوب سبزواران و سر راه فرعی سبزواران به گلاشکرد، با 188 تن سکنه. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
